Միօրինակ Նոր տարի Ախալքալաքում...

Նոր տարին Ախալքալաքում գրեթե ամեն տարի նույնն է լինում: Հիմա արդեն նախատոնական տրամադրություն է և բոլորը կամաց-կամաց պատրաստվում են: Այս օրերին գրեթե բոլոր երիտասարդները, թողնելով դասերն ու պարապունքները պայթուցիկ նյութեր են վաճառում(սայլութներ): Իսկ ահա վերջին օրը՝ 31-ին հագնում են ձմեռ պապիկի շորերն ու սկսում երեխաներին, բարեկամներին ուրախացնել:

Նոր տարվա երեկոյան բոլոր ընտանիքներում նույն վիճակն է լինում` բոլորը նայում են ՇԱՆԹ հեռուստաընկերության նախանցած ամանորյա հաղորդումները, իսկ կանայք տոլմա և բլինչիկ են փաթաթում:

Ախալքալաքցիները ամեն տարի բողոքում են, որ փող չկա և որոշում են ամեն ինչից քիչ-քիչ են վերցնելու, սակայն բոլորը ամսի 30-ին փոշմանում են` ոմանք վարկ են վերցնում, ոմանք բարեկամներից պարտք են վերցնում: Իսկ շատերը գնում են այսպես ասած խոպան ամբողջ տարին աշխատում, նոր տարին «աղավարի» անցկացնում և մի քանի օրից, վերադառնալու մեկ ամիսը չլրացած նորից մեկնում աշխատելու:

Ախր սիրելի Ախալքալաքցիներ, իմաստը ո՞րն է: Նշեք ձեր կարողությունների չափով:

Ախալքալաքում Նոր տարին տարվա մեջ այն միակ տոնն է, երբ գալիս են շնորհավորելու այն մարդիկ ովքեր մի ամբողջ տարի երբեք հյուր չեն եկել մեզ և գոնե մի անգամ հետաքրքրության համար չեն զանգահարել իմանան ինչպես ենք:

Իսկ Ախալքալաքի կենտրոնում տեղադրվող տոնածառը... նույնպես նույնն է ամեն տարի: 
Տեղական իշխանությունները ուշադրություն չեն դարձնում քաղաքը զարդարելու, տոնական 
տրամադրություն հաղորդելու համար: Իսկ քաղաքացիները երբեք էլ բողոքվելուց բացի ուրիշ 
բան չեն արել: Այսպես միօրինակ ապրելուց կարելի է շուտ հոգնել: Ուստի պետք է քայլեր 
ձեռնարկել, մեր վրա վերցնենք այն ամենը, ինչ կարող ենք անել: Իսկ Նոր տարին պետք է 
նշենք այնպես, որ ամբողջ տարին չաշխատենք պարտքեր փակելու համար:

Հեղինակներ՝ Սյուզի Երեմյան, Արթուր Մոսոյան

Նկարները՝ Jnews.ge կայքից